جاذبه های گردشگری ترکمنستان: ترکمنستان کشوری در آسیای میانه است . نام این کشور از زبان فارسی گرفته شده که به معنی سرزمین ترکمن‌هاست .

پایتخت این کشور عشق‌آباد است و این کشور تا سال ۱۹۹۱ این کشور بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود .

ترکمنستان از جنوب با افغانستان ، از جنوب غربی با ایران ، از شمال شرقی با ازبکستان ، از شمال غربی با قزاقستان و از غرب با دریای خزر هم‌مرز است .۸۷ درصد از جمعیت این کشور مسلمان هستند . بر اساس آمارهای بین‌المللی ترکمنستان پنجمین کشور جهان از نظر سرعت رشد تولید ناخالص ملی است . همچنین این کشور از نظر مواد معدنی غنی است .

Turkmenistan– ترکمنستان

پرچم کشور ترکمنستان

نقشه سیاسی کشور بلاروس

اطلاعات کلی کشور ترکمنستان

پایتخت: عشق آباد
بزرگترین شهر: عشق آباد
نوع حکومت: جمهوری ریاستی
زبان رسمی: ترکمنی
مساحت: ۴۸۸,۱۰۰ کیلومتر مربع
جمعیت: ۵,۱۱۰,۰۰۰ تخمین ۲۰۰۹
واحد پول: منات جدید ترکمن (TMT)
منطقه ی زمانی: UTC+5
پیش شماره تلفن: +۹۹۳
دامنه ی اینترنتی: .tm

در ترکمنستان تنها یک حزب وجود دارد که رئیس آن و رئیس‌جمهور مادام‌العمر ترکمنستان ، تا ۲۱ دسامبر سال ۲۰۰۶ میلادی صفرمراد نیازاف بود . پس از مرگ او در سال ۲۰۰۷ در این کشور انتخابات برگزار شد . قربان‌قلی بردی ‌محمداف با ۸۹ درصد آرا در انتخابات پیروز شد و در ۱۴ فوریه سال ۲۰۰۷ سوگند یاد کرد .

ترکمنستان پنج استان با نام‌های آخال ، بالکان ، داش‌حوض ، لباب و مرو . وسیع‌ترین استان آن استان بالکان است و پرجمعیت‌ترین استان ، مرو . شهرهای مهم این کشور عشق‌آباد ، ترکمن‌باشی و داش‌حوض است .

جمعیت ترکمنستان بر اساس آمارهای سال ۲۰۰۷ میلادی پنج میلیون و ۹۷ هزار و ۲۸ نفر است . میانگین سنی زنان ۳/۲۲ و مردان ۷/۲۱ سال است .

مساحت ترکمنستان ۴۸۸ هزار و ۱۰۰ کیلومتر مربع است و از نظر وسعت پنجاه و دومین کشور جهان است . مرز آبی این کشور با دریای خزر یک هزار و ۷۶۸ کیلومتر است .

۸۵ درصد مردم این کشور ترکمن ، پنج درصد ازبک ، چهار درصد روس و شش درصد هم باقی قوم‌ها هستند . ۹۸٫۸ درصد از مردم آن باسوادند .

آب و هوای ترکمنستان (Turkmenistan Weather)

ترکمنستان آب و هوای متنوعی دارد که مشخصه‌ی آن تابستان های داغ و زمستان های بسیار سرد و بارش بسیار کم است. آب و هوای ترکمنستاناست، تنها در نقاط مرتفع جنوبی از خشکی هوا کاسته می‌شود و رطوبتهوا افزایش می‌یابد.

جغرافیای ترکمنستان (Turkmenistan Geography)

جمهوری ترکمنستان با وسعتی برابر ۴۸۸۱۰۰ کیلومتر مربع، دومین کشور بزرگ آسیای مرکزی پس از قزاقستان به شمار می رود. از نظر وسعت نیز پنجاه و دومین کشور جهان است. تمام بخش مرکزی این کشور را یکی از بزرگ ترین بیابان های جهان به نام قره قوم (شنزار سیاه) فرا گرفته است. حدود چهار پنجم این کشور را استپ می پوشاند که این پهنه بخشی از جلگه ی پست توران محسوب می شود.

بیشتر ترکمنستان در ارتفاعی حدود ۵۰۰ متر یا کم تر از آن قرار گرفته است. فرورفتگی آقچاقایا که در بخش شمالی این کشور قرار دارد، پست ترین نقطه ی ترکمنستان است که ۸۱ متر پایین تر از سطح دریا است. کوهستان های کپه داغ در حاشیه ی پایین قره قوم و در طول مرز جنوبی این کشور با ایران کشیده شده است.

پول و اقتصاد ترکمنستان (Turkmenistan Economy)

ترکمنستان در فهرست چهار کشور بزرگ تولید کننده گاز طبیعی و چهار کشور تولید کننده نفت در شوروی سابق، قرار دارد. ذخایر اثبات شده نفت و گاز این کشور ۲۰۰۰ میلیارد متر مکعب گاز (مقام چهاردهم جهان) و ۵۴۶ میلیون بشکه نفت است. بیشتر ذخایر نفتی کشور در غرب ترکمنستان و در پهنه دریای خزر متمرکز شده است. ذخایر گاز طبیعی تقریبا در سراسر خاک کشور پراکنده است.

فرهنگ مردم ترکمنستان (Turkmenistan Culture)

یکی از آداب و رسوم ارزشمند ترکمن ها در ترکمنستان، احترام به سفره و نان است. در اکثر موارد در این کشور، درباره‌ی سفره اصطلاح روسی سِوِتوی یعنی جایگاه پاک و با ارزش را به کار می برند، زیرا نعمت خدا یعنی نان در آن قرار می گیرد. آن ها پا گذاشتن روی سفره را بی احترامی بزرگی می دانند.

در مراسم استقبال از مقامات و روسای جمهور کشورهای خارج در این کشور نیز این موضوع رعایت می شود. به این ترتیب که در بدو ورود مهمان عالی مقام، استقبال کنندگان قرصی نان و ظرف کوچکی از نمک را در یک سینی گذاشته و مقابل مهمان می گیرند. رسم بر این است که مهمان، اندکی از نان را می کند و آن را می خورد.

به نظر می رسد این امر که سنتی اجدادی است، برای نمک گیر کردن مهمان صورت می گیرد؛ به این معنی که کشورها به تعهداتشان وفادار باشند و احیانا به این کشور خیانت نکنند. یکی دیگر از عقاید پسندیده ی مردم این کشور، اعتقاد به خواست و مصلحت خدا در تمامی امور زندگی است. آن ها در تصمیم گیری هایشان برای انجام هر کاری، آن را منوط به خواست خدا می دانند و برای باری تعالی عباراتی نظیر الله جان و خدای جان به کار می برند.

زبان مردم ترکمنستان (Turkmenistan Language)

ترکمنی زبان مردم ترکمن و زبان ملی کشور ترکمنستان است. ترکمنی از زبان‌های آلتایی و از شاخه اغوز خانواده زبان‌های ترکی است و جمعیت متکلم به این زبان در ترکمنستان و شمال شرقی ایران (در منطقه ترکمن صحرا شامل خراسان شمالی و استان گلستان) در اکثریت اند.

جمعیت اقلیتی نیز در عراق و در کشورهای دیگر از جمله چین و ترکیه به زبان موسوم به زبان ترکمنی سخن می‌گویند. ترکمنی با زبان‌های تاتاری کریمه و سالار و ترکی استانبولی ، آذربایجانی و ازبکی مرتبط است. ترکمن‌ها و گویندگان بیشتر این زبان‌ها به راحتی زبان یکدیگر را می‌فهمند.

زبان ترکمنی را می‌توان حد واسط زیر مجموعه‌های غربی (ترکی استانبولی و ترکی آذربایجان) با زیر مجموعه‌های شرقی (ترکی قزاقی، ازبکی، قرقیزی و اویغوری) زبان ترکی دانست. به عنوان مثال برخی از کلماتی که در ترکی استانبولی و ترکی آذربایجان باهم تفاوت دارند، را می‌توان به هر دو فرم آن در زبان ترکمنی یافت.

یک ترکمن می‌تواند به راحتی لهجه‌های مختلف ترکی را فرا بگیرد، اما به دلیل گویش دشوار ترکمنی، یادگیری مکالمات ترکمنی اندکی دشوار است.ترکمنی در گذشته با خط عربی نوشته می‌شد، در سال ۱۹۲۸ خط لاتین جایگزین آن شد و در سال ۱۹۴۰ خط سیریلیک جای آن را گرفت. در ۱۹۹۱ خط لاتین بر پایه خط ترکی (استانبولی) جایگزین خط سریلیک شد.